Για τι πράγμα μιλάω όταν μιλάω για τρέξιμο – Χαρούκι Μουρακάμι

 Έχω διαβάσει αρκετά μυθιστορήματα του Μουρακάμι και μπορώ να πω ότι είναι ένας από τους αγαπημένους μου πεζογράφους. Η γραφή του είναι απλή, αλλά ιδιαίτερη, και οι ιστορίες του πάντα ενδιαφέρουσες. Όταν διανύω περιόδους που, για οποιονδήποτε λόγο, δεν έχω πιάσει βιβλίο, η αμήχανη αρχή γίνεται με κάποιον συγγραφέα με τον οποίο αισθάνομαι οικεία. Ένας από αυτούς είναι, αναμφισβήτητα, ο Χαρούκι Μουρακάμι.

 Για τι πράγμα μιλάει ο Μουρακάμι; Αφηγείται μια ιστορία για τη δική του ζωή. Καταγράφει τις σκέψεις του για δύο από τους κεντρικούς άξονες της καθημερινότητάς του: τη συγγραφή και το τρέξιμο. Κάθε μέρα τρέχει, όπως κάθε μέρα γράφει. Είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων και συμμετέχει σε τουλάχιστον έναν μαραθώνιο ετησίως. Το τρέξιμο είναι το πάθος του, το προσωπικό του στοίχημα. Αφορμή του, η επίτευξη μίας υγιούς σωματικής και πνευματικής κατάστασης που θα του επιτρέψει να γράφει μέχρι τα βαθιά γεράματα. Εξετάζει τους λόγους που εξακολούθησε τόσο πιστά να ασχολείται με το τρέξιμο όλα αυτά τα χρόνια, ενώ περιγράφει, πώς η ενασχόλησή του με αυτή την τόσο απαιτητική δραστηριότητα τον διαμόρφωσε σαν μυθιστοριογράφο.

  Ίσως, να μην έχεις τρέξει ποτέ πάνω από εκατό μέτρα και να μην έχεις συντάξει ποτέ ένα αυτούσιο κείμενο. Δεν έχει σημασία. Σαν αναγνώστης, θα ανακαλύψεις ένα είδος οδηγού επίτευξης προσωπικών στόχων. Ένα δοκίμιο που θα σε βοηθήσει να αναπτύξεις οποιαδήποτε δεξιότητά σου έχεις επιλέξει. Και αυτό, μπαίνοντας για λίγο στο μυαλό ενός συγγραφέα και δρομέα, που ξεδιπλώνει τις εμπειρίες του ανεπιτήδευτα, κατά τα φαινόμενα ειλικρινά και με πολύ χιούμορ.

 Το βρίσκω αρκετά δύσκολο να εξηγήσεις σε κάποιον, γιατί σου αρέσει να δίνεις χρόνο και προσπάθεια σε κάτι που δεν αποδίδει με κάποιον κοινωνικά αποδεκτό τρόπο. Γιατί, δηλαδή, να κοπιάζεις για κάτι ενώ, για παράδειγμα, δεν βγάζεις χρήματα από αυτό, ή, δεν σε εντάσσει σε κάποια κοινωνική ομάδα από την οποία μπορείς να επωφεληθείς. Πολλές φορές, πρέπει, και στον εαυτό μου ακόμα, να θυμίσω, γιατί καθημερινά κάνω συγκεκριμένες επιλογές για τον προσωπικό μου χρόνο.

 Κάθε άνθρωπος έχει κάποιες έμφυτες τάσεις. Αυτές τον κάνουν να τείνει προς ορισμένες δραστηριότητες. Ενδίδεις σε αυτές γιατί έχεις κλίση. Και επειδή σου αρέσει κάτι, εν τέλει γίνεσαι πραγματικά καλός σε αυτό. Ή και όχι. Τουλάχιστον, εστιάζεις στα δυνατά σου σημεία και επικεντρώνεσαι στην ανάπτυξή τους. Και αν το κάνεις σωστά, από αυτό το ταξίδι θα βγεις με λίγο παραπάνω αυτογνωσία και πολύ όμορφες στιγμές.

«Δεν έχει σημασία ν’ αγωνίζεσαι ενάντια στο χρόνο. Αυτό που μετράει πολύ περισσότερο για μένα είναι πόσο καλά μπορώ να περάσω, αν θα μπορέσω να τρέξω τα σαράντα δύο χιλιομέτρα και να το ευχαριστηθώ. Θ’ αντλώ ευχαρίστηση και θα εκτιμώ πράγματα που δεν μετριούνται με αριθμούς, και θα ψάχνω στα τυφλά για ένα συναίσθημα περηφάνιας που προέρχεται από ένα ελαφρώς διαφορετικό μέρος.»

Για τι πράγμα μιλάω όταν μιλάω για τρέξιμο, Χαρούκι Μουρακάμι, Εκδόσεις Ωκεανίδα

Μετάφραση: Βασίλης Κιμούλης