Ctrl+P (Εκτύπωση τώρα)

   Την ίδια στιγμή που ο μέσος άνθρωπος βγάζει περισσότερες φωτογραφίες από ποτέ, η φωτογραφία, σαν αντικείμενο, λείπει από τα περισσότερα σπίτια. Τα social media και τα σύγχρονα κινητά τηλέφωνα (τηλέφωνα?) έχουν προτρέψει την πλειονότητα των ανθρώπων να απαθανατίζουν κάθε στιγμή της ζωής τους. Φωτογραφίζουμε το φαγητό μας, το χτένισμά μας, το σκύλο μας, το σπίτι μας, τη βόλτα μας, το βιβλίο μας, κ.λπ. Αν δεν το βγάλαμε τόσο επιτυχημένη φωτογραφία ώστε να το ποστάρουμε κάπου, είναι σαν να μην έγινε ποτέ. Να μην παρεξηγηθώ, το βρίσκω πολύ διασκεδαστικό όλο αυτό και ενίοτε πολύ δημιουργικό. Τι γίνονται όμως αυτά τα υπεράριθμα ηλεκτρονικά αρχεία;

   Είμαι άνθρωπος του εντύπου. Λατρεύω τα βιβλία, λογοτεχνικά και μη, τα περιοδικά, τις αφίσες. Σε σύγκρουση με τις σύγχρονες αρχές του μινιμαλισμού, συλλέγω επαγγελματικές κάρτες από μαγαζιά που αγαπώ, εισιτήρια παντός τύπου, ευχετήρια σημειώματα και ημερολόγια που κρατάω εδώ και χρόνια. Μολαταύτα, σπάνια τυπώνω φωτογραφίες. Χτες χάζεψα διάφορα αρχεία  jpeg, από διάφορες περιστάσεις της μέχρι τώρα ζωής μου. Αποφάσισα να διαλέξω έναν περιορισμένο αριθμό για να τυπώσω. Ήθελα να τις κρατήσω στα χέρια μου, να τις χρησιμοποιήσω για σελιδοδείκτες, να τις κολλήσω στον τοίχο πίσω από το laptop μου, να τις κάνω ότι προκύψει τέλος πάντων. Και ήταν πολύ ωραία διαδικασία.

    Προσωπικά, δεν διάλεξα στιγμές, διάλεξα εικόνες. Ήθελα να παίξω, φτιάχνοντας ένα είδος mood board, συλλέγοντας από το παρελθόν καρέ που περιγράφουν τη διάθεση του τώρα. Είναι γεγονός ότι τη φωτογραφία, ως μέσο, πλέον τη χρησιμοποιούμε πολύ περισσότερο για να μοιραστούμε τη στιγμή παρά για να τη συλλέξουμε ως ανάμνηση. Αλλά πάντα μου άρεσε να ανακατεύω τους κανόνες και να εφευρίσκω δικά μου παιχνίδια. Δεν ξέρω τι θα μπορούσες να τυπώσεις εσύ αλλά προκαλώ όλους να αφιερώσουν λίγη ώρα στο ηλεκτρονικό αρχείο τους και στους λογαριασμούς τους στα social media και διαλέξουν 10 φωτογραφίες προς εκτύπωση. Αν θα είναι selfies, ο φίλος σας, το πάρτι των γενεθλίων σας, η πίτσα που φάγατε πέρυσι τέτοια μέρα, δικό σας θέμα.

   Πάντως, αν δεν είστε από αυτούς που το κάνουν ήδη (αν είστε δε σας ξέρω), θα το βρείτε, νοσταλγικό, δημιουργικό, αυτό-ψυχαναλυτικό και διασκεδαστικό. Και πείτε μου.