Το τελευταίο μου post ήταν χαρακτήρα λατρευτικού, με προσανατολισμό προς το ελληνικό καλοκαίρι. Γράφτηκε και αναρτήθηκε στην εκπνοή της άνοιξης.
Προφανώς, θεωρήθηκε «ύβρις» από τους θεούς
και έκτοτε οι εξελίξεις ήταν κατακλυσμικές. Το καλοκαίρι ήρθε με βαρύ
τσαμπουκά, οι χάρτες άλλαξαν, πρόσωπα απομυθοποιήθηκαν, η τράπουλα ανακατεύτηκε,
αγαπημένα καφέ έκλεισαν, βιβλία στοίχειωσαν από το φάντασμα της ημιτελούς ανάγνωσης.
Κλασσικό σενάριο. Μόλις αρχίσει να σε
γλυκαίνει κάτι- ή κάποιος- σπεύδουν θεοί και δαίμονες να διαψεύσουν τα εγκώμια.
Μπορεί έτσι να πρέπει.
Με σύνεση, λοιπόν, και συγκρατημένο πλέον ενθουσιασμό παίρνω ανάσα, επαναφορτίζω
και επιστρέφω επίμονα, γιατί έτσι είναι ο χαρακτήρας μου, σε όλα τα ωραία που
υπόσχεται αυτό το καλοκαίρι. Δυνατά αναγνώσματα,
δροσερά κοκτέιλ, θάλασσες, θερινά σινεμά, δανεικές μουσικές και γεύσεις.
Και αναρτήσεις, γιατί τα ωραία, αν είσαι γενναιόδωρος, τα μοιράζεσαι.
Θα τα λέμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου